Wat heb ik vandaag gedaan? Opstaan, broodje smeren en thee zetten en melk inschenken. Voor twee personen, omdat de een op school broodje kreeg, hij mocht zelfs in pyama heen. Daarna ruimde ik de vaatwasser uit en weer in, maakte een broodtrommel klaar met een bidon met Karvan Cevitam, pakte de tas in van de ander, poetste tanden, zette de droger aan en bracht de jongste naar school. Op de terugweg ging ik bij de supermarkt langs, kocht Nesquik chocopops, melk, twee flesjes vissaus, schnitzels, spruiten, sperziebonen, een pakje jachtsaus, boter, salami, twee komkommers, hygiënedoekjes en een pak wc-papier.

Bij terugkomst zette ik de grijze container buiten, maakte koffie en deed mijn laptop aan. Ook ging ik nog even stofzuigen omdat ik bij het leegschrapen van de pannen knoeide toen ik hutspot in de vuilniszak wilde vegen. Ik haalde een lapje over het gasfornuis, daar zat een bruine aangebrande vlek en ik deed mijn pyama aan. Toen ging ik zitten schrijven, aan het boek over Milko Djurovski. De basis van het verhaal staat al, maar ik ga in maart naar Belgrado, onder meer om hem te interviewen en ik moet vragen bedenken. Die haal ik uit wat ik heb. Of beter: wat ik nog niet heb.

Ik at bij de koffie een broodje met chocopasta. Dat had ik per ongeluk gesmeerd voor de zoon die op school ontbeet. Toen moest ik naar de wc, poepen, checkte Twitter en keek porno (grapje). Omdat ik toch achter de tafel weg was, ging ik me meteen scheren. Het apparaat zette ik eerst op vijf millimeter voor mijn wenkbrauwen en toen op een halve millimeter voor mijn gezicht. Daarna ging ik weer een uurtje werken, stapte onder de douche, deed de douchekop daarna in een bak met azijn om te ontkalken en reed naar school om de jongste op te halen.

Zoals altijd op woensdagmiddag bakte ik voor hem twee eitjes en maakte voor mezelf een blikje soep warm. Hij nestelde zich vervolgens achter de Playstation, ik kroop nog even achter de computer, belde een vriend terug wiens oproep ik had gemist, oefende een half uurtje op gitaar en ging eten koken. Ze moesten beide sporten vanavond dus ik wilde om vier uur het eten klaar. Na het sporten krijgt niemand er een hap door, dus dan maar van te voren. Mits op tijd is dat beter. Terwijl ik de spullen voor het eten pakte, noteerde ik de naam van R.L. Burnside als diegene waarvan ik op korte termijn een cd wil kopen.

Ik schilde aardappels, zette sperziebonen en spruitjes zachtjes op en verwelkomde de oudste die thuiskwam. Even later liet ik boter warm worden, deed de schnitzels in de pan, roerde het zakje jachtsauspoeder met 250 milliliter water en zette ook dat zachtjes op het vuur. Na twintig minuten zei ik dat alle apparatuur uit moest omdat we gingen eten. De jachtsaus, een probeersel, vonden ze vies, maar de heren aten toch hun bord leeg.

Ik ging naar het washok en legde voor ieder een stapeltje sportkleren klaar. De jongste werd om vijf uur opgehaald en een kwartier later stapte ik met de oudste in de Audi, haalde zijn teamgenoot op en reed de twee naar de sporthal in Hoogezand. Ik liep via de zijkanten van het speelveld naar de tribune, keek een minuutje of twintig en liep toen weer naar buiten, naar het nabijgelegen voetbalveld waar de jongste in de regen aan het trainen was. Dat was om half zeven afgelopen.

Ik nam hem en zijn teamgenootje en beste vriend, die in ons dorp aan de Hoofdweg woont, mee, zette de jongen af en reed door naar huis. Daar liep mijn vrouw door de gang te telefoneren en na een knikje ging ik naar de slaapkamer en deed mijn pyama aan. Ik sommeerde de jongste dat ook te doen. Hij had nog honger, dus maakte ik hem een kommetje chocopops. We keken naar According to Jim, Two and a half men, the Big Bang Theory, onderwijl de oudste weer van hockey terugkwam en na nog een broodje met kaas was het voor de jongste tijd om te gaan slapen. Ik bracht hem naar zijn kamer, zei dat hij nog even mocht lezen, keerde terug naar de bank, waar de oudste zich naast mij nestelde met zijn werkboek Nederlands. Ik zette de laptop aan en schreef dit stukje.