Er klinken knallen uit het bos. Mijn zoons liggen al op bed; de een vrijwillig, de ander onvrijwillig. De hamster in de roze kooi hangt met zijn twee voorpootjes aan het traliewerk. Waar de tweede is met zijn blauwe kooi weet ik niet. Op de salontafel ligt een plastic takje met hulst. Aan de woonkamermuur hangt een papier met een tekst: ‘Life is better when you’r laughing’. Ik denk aan de recensie van de biografie van Hans Fallada. Mijn vrouw legt haar kussen recht en kijkt vanaf de bank verder naar The Big Bang Theory. Het is 18 december 2015 en buiten is het 11 graden Celsius. Ik wil sneeuw, maar het sneeuwt niet. Ik neem morgen een kijkje bij loopgraven en tankgrachten uit WOII. In Westerbroek. Op Twitter is iedereen ineens into handbal. Tot aan vandaag heb ik op Twitter nog nooit iemand over handbal gehoord. Een stuk gewei ligt op het gele kastje voor het grote raam. Het ruikt nog naar Chinees in de kamer. In het bos is het stil nu.