Ik ben begonnen in Infinite Jest, het magnum opus van David Foster Wallace. Als alles klopt wat ik daarover heb gehoord, dan moet dit het meest bijzondere boek zijn dat ik ooit zal lezen. Een werk dat in ieder geval, net als Moby Dick, Ulysses, De oude man en de zee en Don Quichot een mijlpaal is in de geschiedenis van de wereldliteratuur.

Ik hoop dat ik de grootsheid ervan kan bevatten en het zal me niet verbazen als ik het een keer of twee, drie moet herlezen om alles tot me door te laten dringen. Ik lees ook net even wat langzamer dan anders, maar een frase maakt me nu al blij. Dat is wat de hoofdpersoon in de ietwat verwarrende openingscene opmerkt: ‘I do things like get in a taxi and say: ‘’The library, and step on it.’’’