In voorgaande jaren loste ik dat op door bij de
bedrijfskantine een schaal kroketten te bestellen, maar voor de verandering had
ik taart gemaakt.
Het is, en dat durf ik wel te zeggen, mijn specialiteit:
chocoladetaart. Een recept van Jamie Oliver en op de een of andere manier lukt
hij altijd. Ik vind er zelf niet veel aan, maar net als in familiekringen werd
er op het werk met smaak in gehapt. Sommige collega’s namen twee keer.
Het was min of meer het hoogtepunt van de werkdag, tijdens
welke ik mij matig voelde. De dag na de avond tevoren, zoiets. Omdat je jarig
bent hap je gretig in de whisky, drinkt daarna bier omdat je dorst krijgt en je
eet net een bord te veel bonensoep zodat je gaat slapen met een volle buik en
met een brak gevoel wakker wordt. Al had ik geen kater.
Gelukkig was het relatief rustig. Een stukje gemaakt over of
Bedum in februari een waarnemend burgemeester krijgt, wat voor de hand ligt
omdat er een gemeentelijke herindeling in Groningen zit aan te komen, of toch
een echte. Dat laatste ligt iets minder voor de hand, maar je weet het niet.
Een andere klusje ging over het bezoek van minister Stef
Blok aan Bedum en Loppersum. Een werkbezoek. Daar komt bijna nooit iets
interessants uit voort, maar je kunt het je ook niet veroorloven om er niet bij
te zijn. Stel dat zo’n man ineens wilde dingen gaat roepen.
De Lopsters bij wie Blok op visite ging waren ook alleraardigst.
De heer des huizes was de nuchterheid zelve. Ja, ze hadden schade, maar het was
een huurhuis. Vervelend ja, maar wat deed je er aan? Het werd bovendien
opgelost. Je zat een tijd in de rommel, maar je kreeg er wat moois voor terug.
Ik dacht even: we kunnen nooit met zijn allen in de
woonkamer bij die mensen, want naast Blok en zijn entourage was RTV Noord er
met vier man en een handjevol vertegenwoordigers van woningcorporatie Wierden
en Borgen en Centrum Veilig Wonen. Mijn zorgen waren voor niets en toen Blok
met de bewoners een kijkje in de slaapkamer nam om de schade op te nemen, ging de
burgemeester van Loppersum nog een keer rond met de schaal met gevulde koeken
en bokkenpootjes. Die had ik in twintig jaar niet gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten