Schrijfdagboek Milko's bio (4) - Hoe zit dat met die boetes?

Trainer tevreden, trainer ontevreden, publiek lyrisch, publiek is er klaar mee, visumproblemen, zes wedstrijden schorsing na het spuwen van scheidsrechter Luyten en een mij tot dusver onbekende groep financiers, genaamd Finspel (bestaat dat nog?), opgericht om de komst van Djurovski naar FC Groningen mogelijk te maken. In de archieven zijn de berichten over de Macedonische aanvaller op zijn zachtst gezegd wisselend. Bijzonder leuk om te lezen, dat wel.

Twee quotes in het Nieuwsblad van het Noorden van 22 maart 1993 illustreren de gemengde gevoelens die Djurovski (inmiddels bij SC Cambuur) bleef oproepen:

‘Aanvallend was het droevig gesteld. Het wordt bovendien tijd dat Milko Djurovski gaat bewijzen dat hij niet uitsluitend naar Leeuwarden is gekomen om zijn (geld)zakken te vullen.’

Verslaggever Gerrit Kloosterman in zijn verslag van Vitesse-Cambuur in de Leeuwarder Courant.

,Ik vind het eigenlijk een ramp dat Djurovski hier niet meer speelt.’

Wim Everards, voorzitter van de Raad van Commissarissen van FC Groningen in Voetbal International.

 

Romario trainde harder dan Milko

Het aardige is ook dat van Hans Westerhof werd gezegd dat hij voor PSV werd gevraagd omdat hij zo goed met een moeilijk karakter als Milko Djurovski kon opschieten. Maar wat zegt de trainer op zeker moment in het Nieuwsblad?

,,Waar dat verhaal vandaan komt weet ik niet. Maar ik heb met Milko veel meer problemen gehad dan nu met Romario. Een vedette wordt alleen maar geaccepteerd als hij presteert. En ik kan je verzekeren dat Romario veel harder traint dan Djurovski, hoewel dat op zich ook weer niet zoveel zegt…’

Interessant ook de eerste interland van Macedonië tegen België, in Brussel, op 16 november 1994. Een historische dag met een lange en bloedige voorgeschiedenis. NvhN-verslaggever Jaap Kiers zag supporters en spelers door het dolle heen na de 1-1. Milko had een groot aandeel in de goal, staat in het verslag, al benadrukt Kiers, nu DvhN-collega in Assen, dat de Belgische keeper Michel Preudhomme een nóg groter aandeel had…

De leukste speler van FC Groningen

 

Oftewel, ik ben weer aan de slag met de biografie van de leukste speler die ooit bij FC Groningen voetbalde. Het kostte even tijd om na de vakantie op gang te komen, maar er is weer iets dat je een schrijfritme zou kunnen noemen. Dat behelst vooralsnog het spitten in archieven. Ik wil graag beginnen mensen te interviewen, maar je moet wel weten wat je vragen moet. De contacten zijn al wel gelegd. Hans Westerhof heeft via de mail aangegeven mee te willen werken. Of had ik dat al gezegd?

Ook Henk Nienhuis, die volgens een foto boven zijn bank een van de beste vrienden van Milko was, vindt het leuk, zij het dat het interview via de mail plaatsvindt. En ik heb de biografie van elftalleider Theo Huizinga gekocht, geschreven door Emiel Venema van RTV Noord/FC Groningen TV. Daar staat vast ook van alles in…

Een bende skinheads

 

Het meest opvallende bericht is dat in het Dagblad van het Noorden van 31 oktober 2007. Over een bende skinheads die in de Kroatische hoofdstad Zagreb in een bioscoop bezoekers in elkaar sloegen. Op de rol stond de première van ‘een film over de Joegoslavische profvoetballer Milko Djurovski die in de jaren tachtig speelde voor de Servische clubs Partizan en Rode Ster en daarna bij FC Groningen enkele seizoenen opzien baarde als grillige vedette’.

Ongeveer dertig skinheads sloegen met metalen knuppels en kettingen in op interieur en bezoekers. Meer dan twintig mensen raakten gewond. Vijf van hen liepen schedelbreuken op. Djurovski was er niet bij. Die had zoiets al verwacht. De politie vermoedde een verband tussen de aanval en het onderwerp van de film. In 1991 vochten etnische Serviërs in Kroatië met steun van het Servische leger een bittere oorlog tegen de Kroaten naar aanleiding van de onafhankelijksverklaring van Kroatië.

Hij kende twee snelheden: stilstaan en plankgas

 

Een andere eigenschap die naast het roken een deel van Djurovski’s imago vormde was zijn rijgedrag. Hij kende maar twee snelheden: stilstaan en plankgas. Als de auto stilstond, was dat op ongebruikelijke plekken als de Grote Markt en de Poelestraat, voor café en casino (zo vaak dat de politie op zeker moment maar stopte met bekeuren). En als hij reed was dat harder dan toegestaan.

De kantonrechter in Meppel keek dan ook, meldde het Nieuwsblad op 25 mei 1994, ‘verlangend uit naar een ontmoeting met de bekende ex-vedette van FC Groningen, Milko Djurovski. De Macedoniër had begin vorig jaar te snel geren op de A28. Waar hij maximaal 120 mocht, was hij met zijn bolide met 162 kilometer per uur langs de radar geflitst.’

Gedagvaard

 

Djurovski was gedagvaard omdat hij het transactiebedrag van 340 gulden niet had voldaan. Maar al wie er kwam, geen Milko. Het bericht besloot met de opmerking dat mocht Milko ooit weer terugkeren naar de Martinistad hij eerst een boete van 405 gulden (zeg 180 euro), diende te betalen.

Wat de vraag oproept: heeft hij dat al gedaan?

Hij was in 2002 terug voor een wedstrijdje op de open dag van de FC, maar nergens is iets te lezen over het voldoen van die achterstallige betaling en ook in januari dit jaar toen hij hier was voor de wedstrijd tegen Feijenoord, kwam het niet ter sprake. Die rekening staat dus nog open. Toch?