Ik ben een man van rust, reinheid en regelmaat en eerst moet
er regelmaat zijn, pas dan ontstaat de rust om aan de reinheid te denken. Wat
niet gezegd wil zijn dat ik er in tijden van chaos stinkend bijloop, maar voor
een project als dit moet je een paar uurtjes per week ongestoord aan de slag
kunnen. Het ritme in de dagen begint weer te komen en vandaag, woensdag 14 mei,
een vrije dag, pak ik de draad weer op.
Fluitjepoeptralala
Dat wat ik in dit stadium doe is vooral archieven
doorpluizen, boeken lezen en op internet speuren. Filmpjes kijken en achter
losse dingetjes aan. Het liefst zou ik mensen interviewen over hun ervaringen
met onze held, maar je ontkomt er niet aan eerst informatie te
vergaren, een globale lijn van gebeurtenissen en feiten, dan weet je waar je
naar moet vragen. Anders worden dat fluitjepoeptralala-gesprekken.
Dus lees ik nu De Europese Droom – Met FC Groningen de
grens over, een vorig jaar verschenen publicatie van de supportersvereniging
van de groen/witten, over alle 54 Europacupwedstrijden. Milko kreeg het boek
cadeau, toen hij begin dit jaar in Groningen was. Een secundaire bron, omdat het
weer put uit andere, primaire, bronnen, maar een aardig naslagwerk. Met mooie foto’s
en anekdote’s en zo.
Een onmogelijke goal
Het is hoe dan ook informatief en relevant. Het is immers
aan twee wedstrijden in dat Europees avontuur, tegen Partizan Belgrado, te
danken dat Milko Djurovski naar de Martinistad kwam. In de thuiswedstrijd op 18
oktober 1989 (4-3), live op tv te zien bij de NOS, een bijzonderheid in die dagen, scoorde
hij twee keer en in de return in Joegoslavië (3-1), een keer. Een van die
treffers, ik meen in de thuiswedstrijd, maar dat zoeken we op, was een
fantastische goal, vanaf rechts, waarbij hij zowat op de achterlijn een
verdediger passeerde. Een onmogelijke goal. Journalist Bouke Nielsen van het
Nieuwsblad van het Noorden (nu Dagblad van het Noorden) herinnert zich de treffer
vrij goed: ,,Claus Boekweg deed eigenlijk helemaal niks verkeerd en toch ging
ie er in.’’
Groningen lag eruit, maar in augustus van het jaar erop had
Milko Djurovski een groen/wit shirt aan en droeg er mede aan bij dat het
seizoen 1990/1991 het beste jaar uit de clubhistorie werd. Al zijn de duels in
Europees verband van hem op de vingers van een hand te tellen. Thuis (0-1) en
uit (1-0) tegen Rot-Weiß Erfurt in 1991 en uit (1-0) en thuis (1-1) tegen Vác
FC – Samsung in 1992. Daarna wordt het een tijd stil en gaat FC Groningen pas
in 1995 weer de grens over en dan in Intertoto-verband.
Hij kon wel wat
Het leuke aan onderzoek als dit is dat je af en toe een
video moet bekijken en ook al weet ik dat Djurovski niet altijd schitterde (en
dan druk ik me voorzichtig uit), van beelden van hem als voetballer word ik
vrolijk. Het is vaker gezegd, maar hij kon wel wat.
Een opvallend detail in de opstelling van Partizan Belgrado
in beide wedstrijden tegen de FC. De namen van de basiself eindigen allemaal op
ic, behalve van één: Omerovic, Spasic, Kljajevic, Vujacic, Stanojkovic, Milorad
Bajovic, Milojevic, Djurdevic, Bogdanovic, Djurovski, Scepovic. In de tweede wedstrijd maakten Vujacic en Djurdjevic in de basis plaats voor Jeftic en Bajevic en dan was er naast Kolb op de reservebank ook nog plaats voor Miodrag Bajovic.
Net of je een boek van Asterix & Obelix leest. Je kunt er verder niks mee, want het is hetzelfde idee als dat alle namen in Friesland op –ma, -stra en –ga eindigen, zoals Willem
Frederik Hermans eens constateerde, maar ik vind zulke dingen grappig.
Een anekdote die ik van meerdere kanten heb gehoord (en die iedereen zal kennen, maar hij blijft leuk) en die
ook in het boek over 40 jaar FC Groningen staat handelt over wat zich voor de
return in Belgrado afspeelde. Trainer Hans Westerhof: “Toen wij het veld op
gingen voor de warming-up stond Milko nog bij de ingang van de spelerstunnel.
In zijn gewone kleding. Rokend. Ik dacht nog: die doet vandaag niet mee. Dat
scheelt een slok op een borrel. Maar nee. Hij had nog tijd genoeg, zei Milko:
‘Tot zo.’”
Milko Djurovski was, linksom of rechtsom, een publieksspeler
en in De Europese Droom staat een verhaal over hoe hij een supporter al in de
wedstrijd FC Groningen – Partizan Belgrado raakte. Letterlijk.
Geraakt door Milko Djurovski
Jan Koert Schipper (1965) bezoekt de thuiswedstrijd tegen
Partizan en wordt geraakt door een afzwaaier van Milko Djurovski. ,,Normaal
stond ik altijd op de lange zijde, maar bij deze wedstrijd stond ik voor een
keertje achter het doel. Dat heb ik geweten. Op een gegeven moment haalde
Djurovski van afstand hard uit, maar de bal suisde over het doel de tribune op.
Iedereen dook weg om de bal niet tegen zijn hoofd te krijgen, ik ook, maar de
bal ketste via een reclamebord terug op de tribune. Keihard op mijn achterhoofd!
Ik stond toevallig in de baan van de rebound. Dat kwam wel aan, ik was even
groggy. En grote hilariteit om mijn heen natuurlijk, begrijpelijk.’’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten