We slaan weer volledig door. Het werd gezegd bij VI Oranje. In dezelfde uitzending waarin
Frans Bauer over een skippybal zong. Het WK is voor Nederland één wedstrijd bezig, maar
de oranje bloemkolen liggen weer in de winkel en als Oost-Groninger word ik dan altijd wat angstig.
Ik hoorde Johan Derksen verklappen dat perschef Kees Jansma in algehele euforie heel ‘ondeugend’ wordt en ik doe al drie dagen geen oog dicht bij de gedachte aan een ondeugende Kees Jansma.
Alleen al daarom zeg ik: Mensen, kijk uit. We zijn er nog niet.
Een zwaluw maakt nog geen zomer, je moet geen schaap over de dam proberen te duwen als
het hek nog dicht zit en als er iemand aanbelt is dat niet altijd een vriend.
Een greep uit de levenswijsheden die ons, mensen uit het noordoosten, met beide benen op de
grond houdt.
Wij, Veenkolonialen, zijn immers ervaringsdeskundigen in het niet ingelost zien van
toekomstverwachtingen. In een regio waar de bodem onder onze kont wegzakt en ons
aanschijn is getekend door slaag en regen, is hoop een emotie waar we voorzichtig mee zijn.
Ik zat vanaf mijn 7e tot mijn 32e levensjaar bij de telefoon, in de verwachting dat de trainer
van FC Groningen ging bellen. In de discotheek beperkte ik versierpogingen tot een minimum. Ik stapte op een meisje af en vroeg alleen haar naam.
‘Hoe heet je?’
‘Alie.’
‘Ok. Bedankt.’
Daarna liep ik weg. Het idee was: als ze mij leuk vindt vraagt ze mijn naam en heb je
een gesprek. Ik hield er maar mee op toen ik na de zoveelste ‘hoe heet je?’, als antwoord
kreeg: ‘Zeg ik niet.’
Daarom waarschuw ik: Mensen, voorzichtig. Je kunt er beter van uit gaan dat het niks wordt.
Dan valt het altijd mee.
Dat klinkt misschien wat negatief, maar tijdens het WK in 1990 werd op het Marktplein in
Winschoten de hele voorgevel van een café oranje geverfd. Met loodmenie. Dat was een dag
voor de nederlaag tegen Duitsland. Ze zijn een week bezig geweest het er weer af te krijgen.
In 1974, 1978 en vanaf 1988 waren we bijna elk EK of WK een van de favorieten voor de titel. Hoe vaak is de belofte ingelost?
Wie herinnert zich het EK van zes jaar geleden? 9 juni 2008: Nederland – Italië 3-0, 13 juni
2008, Nederland – Frankrijk 4-1. De vice-wereldkampioen en de wereldkampioen vernederd.
We sloegen volledig door. Een paar dagen later was Oranje weer thuis.
Daarom zeg ik: kalm aan.
Ik hoop dat ik ongelijk krijg en ik ben de laatste die Kees Jansma zijn pleziertjes ontzeg, maar
denk aan de zwaluw, denk aan het schaap, denk aan de vriend en denk aan een ander oud
Veenkoloniaals gezegde: ain mins is toch gain eerappel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten