vrijdag 13 juni 2014

Oerol WK-column 1: Kaal auf Kaal

Met Meindert Talma verzorg ik tijdens Oerol de Wonderlijke WK Voetbalshow. Daarvoor schrijf ik een dagelijkse column. Hierbij die van vrijdag 13 juni 2014.

                                         (foto: Henx/Henk Veenstra)


Ik heb schaamhaar. Veel schaamhaar. Het zit overal. Onder mijn armen en tussen de grote tenen. Als ik onder de douche sta roepen mijn zoons met afschuw dat ik ‘haar in mijn kont’ heb en mijn vrouw knipt eens per week mijn oren bij.

Het hebben van veel haar is geen probleem als je in een houthakkersblouse staat te zingen in een country & westerncafé, als voetballer heb je een probleem.

Mannen in het algemeen en voetballers in het bijzonder, kijken onder de douche immers altijd naar elkaars lul. Ze willen weten of je een grote hebt. Je kunt doen of het niet zo is, maar het is de realiteit.

Dat was toen ik in de C-junioren zat en dat is nu het geval. Ik durf wedden dat Nigel de Jong naar die van Wesley Sneijder kijkt en er het zijne van denkt.

De keurende blik betreft heden ten dage echter niet alleen het formaat, ook dat wat er omheen zit en je telt alleen nog mee met een ‘Hollywood’.

Ik heb daar moeite mee. Ik groeide in de jaren zeventig op in Oost-Groningen en schaamhaar was toen enorm in de mode, net als bakkebaarden. Bij de zussen van vriendjes staken hele bossen uit de zijkanten van hun bikini en als iemand op een terras zijn arm opstak keek je tegen een kraaiennest aan.

Dat de wereld is veranderd zie ik als ik één keer in de maand zaalvoetbal. Onder de douche constateer ik dat de manegehouder uit het dorp, de buurtagent en de beheerder van de caravanstalling veel op internet zitten. Met een van hen zat ik eens in het restaurant in ons dorp en hij begon over ‘kaal op kaal’. Dat leek hem wel wat, maar hij praatte vrij hard en ik begon me steeds ongemakkelijker te voelen.

De man had echter gelijk. Schaamhaar is uit. Je wilt niet dat Dani Alves naar jouw kruis kijkt en een warm nestje ziet met daarin een kleine zeehond. Dan kun je nog zo’n goede voetballer zijn, je wordt niet meer serieus genomen.

Louis van Gaal, onze huidige bondscoach, liet nog niet zo lang geleden in de kleedkamer van Bayern München zijn broek zakken. Een bijzondere actie, al bleef lang onduidelijk waarom. Ik weet nu dat hij het deed om te laten zien dat hij one of the boys was en ik weet wat hij daarbij zei: ,,Ja Meine Herren. Das haben Sie nicht gedacht, wohl? Aber Sie sehen es. Ich bin Louis van Gaal und auch ich tue es Kaal auf Kaal!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten