donderdag 13 februari 2014

Nooit Meer Slapen (3) - Vrijstaat Groningen

Rutte vloekte. De premier wist wel dat dat van zijn moeder niet mocht, maar de situatie vroeg er om. Die stomme boeren hadden de Vrijstaat Groningen uitgeroepen.

Hoe ze het hadden klaargespeeld was een raadsel, maar het scheen gelegitimeerd te zijn door drie bepalingen in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Iets met recht op leven, recht op eigendom en recht op family life. Als dat geschonden werd kon een landsdeel zich afscheiden om haar inwoners te beschermen.

Dat had Groningen vanochtend gedaan. Commissaris der Koning Max van den Berg was geïnstalleerd als staatshoofd en Gedeputeerde Staten en Provinciale Staten als kabinet en kamer. Die fucking noorderlingen hadden de toegangswegen, het waren er niet veel, geblokkeerd en, het ergste, de gaskraan dichtgedraaid.

Rutte begreep het niet. Henk had 1,2 miljard euro beloofd en gezegd dat het goed kwam met veiligheid, schadeafhandeling en preventie. Dan kwam het ook goed. Kwestie van vertrouwen.

Goed, de aardbevingen bleven, maar er waren regelingen en de bevolking mocht aan de Dialoogtafel meepraten. Meer kon zijn regering echt niet doen. Nederland had het gasgeld nodig nu. Wat dachten die Groningers? Dat ze die 150 miljard euro die nog in de grond zat zelf mochten houden?

Dacht het niet.

Hij, Mark Rutte, zou ze wel even ompraten. Hij had zich overal uitgekletst. Terwijl de dienstauto met 180 per uur richting het voormalig land van suikerbiet en strokarton, nu van koolzaad en aardgas, raasde, ging de telefoon. De koning. Hij vloekte, ‘sorry mam’, nog een keer.

‘Hoi Mark, met Willem-Alexander. Ik neem aan dat het een grap is.’
 
(Uitgesproken in de nacht van 12 op 13 februari, in het VPRO-programma Nooit Meer Slapen, in de rubriek 'Schrijvers over de actualiteit'. Het stukje is geïnspireerd op de gaswinningsproblematiek in Noordoost-Groningen. Te beluisteren via deze link, even na het journaal van 01.00 uur)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten