Ik neem een slokje wijn, steek een plak worst in mijn mond
en kijk weer naar de kikkervisjes. Tientallen, nee, honderdtallen zwemmen van
voor naar achter, van links naar rechts, langs het glas. Als ze smartphoontjes
hadden, zouden er honderden berichtjes uitgewisseld worden: we kunnen geen kant
op. #fail #kutregering.
Mijn zoons wilden een waterbak met kikkervisjes op de tafel
buiten. Dat mocht van mijn vrouw: ‘Liever dat ze daar naar kijken dan naar een
beeldscherm.’
Zit wat in, maar een waterbak beschermt kikkervisjes tegen
natuurlijke vijanden.
Honderden kikkers
‘Dat worden honderden kikkers’, riep ik uit, ‘wat moeten we
met honderden kikkers in de vijver? Die gaan elke nacht keihard liggen kwaken
en keihard met elkaar neuken.’
Aangezien het niet mijn eerste slok wijn van die middag is
denk ik na over de zin van het leven in het algemeen en van kikkervisjes in het
bijzonder, want die paar honderd bolletjes waren eerst met dubbel zoveel. Waar
is de rest? #dtv
Er zat echt vijverwater in, met miljarden organismen die ze
konden eten. Mijn zoons hadden er ook stukjes brood bij gedaan, dus voer genoeg.
Het kon niet anders of de helft was opgegeten door andere kikkervisjes. Of
leeggezogen door een larve die daartoe was uitgerust. #ikkandat
Wat heb je aan het leven als dat nog geen week duurt? Eén
kans van een op een miljard om geboren te worden en dat lukt dan, maar je ziet
drie keer de zon opkomen en dat was het. Weg kans. #lekkerdan
Twee plakjes worst
Terwijl ik twee plakjes worst tegelijk in de mond stop en nog
eens inschenk, mompel ik ‘tja, wat zullen we er van zeggen mensen’ en denk aan
de evolutietheorie. Het zal best dat het zo geregeld is, voor de soort en zo, dat
die in stand blijft, maar wat koop je ervoor als jij net de lul bent? #weerslechtgeregelddus
Dat je wat gammelder in elkaar zit dan je soortgenoten wil niet
zeggen dat je er niks van had willen maken. Kunnen maken. Ook al is het beter
dat jij vanwege manke genen geen deel neemt aan de voortplanting, je kunt best je
steentje bijdragen aan de samenleving. Al is die samenleving een bak troebel
water.
Naast de waterbak ligt de krant waarin staat dat Philip Roth
zich uit het openbare leven terugtrekt. Afgaand op wat ik van hem weet heeft
hij er kunnen uithalen wat er in zat. Waarom hij wel en een kikkervisje niet? #nieteerlijk
Het oeuvre van Roth
Als je van literatuur houdt zal het leven zonder het oeuvre
van Roth minder leuk zijn, dus in die zin heeft de man betekenis, maar ik
geloof niet dat er in Slochteren iemand een minuut minder om zou slapen als de
schrijver een week na zijn geboorte was leeggezogen door een larve.
Wij, wij mensen, maken elkaar wijs dat we rechten hebben.
Dat is zelfs vastgelegd, onder meer in het Europees Verdrag van de Rechten van
de Mens. #evrm
Een kikkervisje zit even genieus in elkaar als de mens, toch
is de kans groot dat hij of zij binnen twee weken naar de bodem zakt en dus
koop je niks voor recht op een veilige woonomgeving, al is dat vastgelegd in
het Europees Verdrag van de Rechten van het Kikkervisje. #evrk
Alles is waardeloos
Alles van waarde is weerloos. Alles van niet-waarde is
weerloos. Alles is waardeloos. De zin van het leven mensen, is een waanidee. Ook
voor mij. In de lange geschiedenis van de wereld, de aarde, ben ik een kikkervisje.
Een van de vele triljarden wezens die eens geboren werden en dood gingen. #tisnietanders
Ik schenk de fles leeg, proost tegen de kikkervisjes die (nog)
leven en glimlach weer om de reactie van mijn vrouw nadat ik hardop dagdroomde
over het feit dat het zomaar kon zijn dat er wellicht, ooit, wie weet, in
Slochteren een straat naar mij vernoemd zou worden: ,,In ieder geval een
grafsteen.’’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten