Of nee, toch weer heel veel last van de schouder vandaag. Niet normaal. Dus toch iets anders dan spannings, vrees ik. Merkwaardig ook: ik heb de laatste weken een ongelooflijke trek in chocolade met nootjes. Ook was ik vandaag in Stadion De Langeleegte, jawel, de legendarische thuishaven van SC Veendam en als oud-zwarte man beleefde ik derhalve een emotiemomentje en in dat stadion was ik getuige van het schoolvoetbal. Mijn jongste zoon doet als groepzesser mee met de groepen zeven en acht en in de laatste wedstrijd maakte hij een sliding waarna zijn tegenstander hem natrapte en hem op de arm schopte en toen de scheids die speler het veld uitstuurde maakten de ouders van die ploeg nogal wat amok over die veldverwijzing en ik dacht ook: wat is hier allemaal aan de hand mensen, want ik had zoiets: voed je kind toch beter op, maar ik vond het raadzamer om de hele handel op te pakken en te maken dat we weg kwamen want A: hadden we toch alles verloren en B: tegen domheid win je het nooit en daarna bracht ik hem naar zijn eigen training en toen ging ik bami koken en wie een verband in dit alles ziet mag het zeggen.

Een opmerking nog: aan al die mensen die na de winst van Max Verstappen menen dat we nu ook een woordje meepoepen in de Formule 1: Nee, Max reed, wij keken toe (sic: Jerry Seinfeld).