woensdag 18 maart 2015

Voorbij de Watertoren (52) – Open brief aan de raad van Tynaarlo

Geachte leden van de gemeenteraad van Tynaarlo, incluis college van burgemeester en wethouders,

Met deze open brief wil ik uw aandacht vestigen op een kwestie waar ik tegenaan loop. Dat is in een zin: Als ik bij raadsvergaderingen op de perstribune zit, als verslaggever van het Dagblad van het Noorden, dan heb ik een deadline.

Die deadline is eigenlijk elf uur, maar omdat editie Noord-Drenthe, zeg de boereneditie, wat later op de pers gaat, heb ik tot kwart over twaalf. Het is echter steeds vaker dat ik met dichtgeknepen billen naar het debat luister. Niet zozeer vanwege de inhoud, wel omdat ik doorlopend op de klok zit te kijken en door slechts één gedachte word beziggehouden: haal ik het?

Muilkorven

Waarmee niet gezegd wil zijn dat ik u de mond wil snoeren. Ik zat in een lichtgrijs verleden bij de raad van Hoogezand-Sappemeer en toen daar heel voorzichtig het idee van een maximum spreektijd werd gelanceerd, omdat het wat uit de hand liep met de democratische grondbeginselen, zat de oppositie de keer erop met muilkorven om. Dat beeld hoef ik niet nog een keer.

Als voorbeeld noem ik liever de raad van Groningen, toch ook niet de gemakkelijkste gemeente. Die maximum spreektijd geldt daar al heel lang. Dat ging in mijn tijd zelfs zo goed dat de fractievoorzitter van de SP eens ruim binnen de vijf minuten bleef. Een unicum in de geschiedenis van de Socialistische Partij. Tot zijn eigen verbazing en die van de overige fracties, die prompt hun eigen maximum spreektijd in gevaar brachten met een combinatie van verbazing en bewondering.

Minder scherp

Daarmee wil ik evenmin gezegd hebben dat het minder scherp zou moeten. Integendeel. Wrijving geeft glans en als alles goed gaat is er ook niks aan, maar – en daarmee richt ik mij even specifiek op de wethouders – soms volstaat een simpel ‘ja’ of ‘nee’.

Mijn concrete vraag is slechts: kan het wat compacter?

Het lijkt mij ook een uitdaging voor de voorzitter van de raad. Ik wil niks suggereren, maar onder zijn voorganger is het twee keer voorgekomen dat een vergadering uitliep tot de volgende dag, terwijl ik het sinds 1 januari nog geen twee keer heb meegemaakt dat er geen agendapunten werden doorgeschoven.

Wellicht heeft dit een sociaalgeografisch karakter. De vorige (interim)burgemeester was een Fries, terwijl de nieuwe van ergens beneden Zwolle komt en in de ogen van noorderlingen gaan de mensen daar nogal slordig om met het begrip ‘tijd’. Daarom meneer de voorzitter: u heeft een grote houten hamer en dat geeft zo’n fijn geluid dat ik dat niet vaak genoeg kan horen.

Verslaggever

Mijn vraag stel ik deels als verslaggever. U als volksvertegenwoordiger wilt graag dat het volk de volgende dag leest wat u namens hen hebt gezegd en dat komt nu in het gedrang omdat ik om twaalf uur niet nog eens uitgebreid de voors en tegens tegen elkaar kan afwegen en dus een deel in het voren schrijf. Dat is pure zelfbescherming om niet om twintig over twaalf uitgefoeterd te worden door de nachtchef, omdat hij op zijn beurt een briesende chef drukkerij in zijn nek heeft, die op zijn beurt platgebeld wordt door fulminerende koeriers.

Mens

Ik stel de vraag deels ook als mens. Ik woon in Slochteren. Aardbevingsgebied. Daar is het overdag al niet veilig, laat staan ’s nachts en als ik om 01.00 uur langs het Slochterdiep rij en twee witte zwanen in het water zie begin ik te twijfelen aan mijn observatievermogen. Terwijl ik alle aandacht bij de weg moet houden, omdat A: het asfalt in vergaande staat van ontbinding is en B: er in het donker allerlei groot- en kleinvee kan oversteken. Van woelrat en marterhond tot wilde paarden en Schotse hooglanders. Daarbij vindt de paddentrek volgens de borden langs de weg tussen 19.00 en 07.00 uur plaats en ik hoef denk ik niet uit te leggen wat dat voor de banden betekent qua grip.

In het geval dat ik zonder brokken thuiskom, moet ik eerst unwinden. Niet vanwege ergernis hoor. Vooral om fysiek te ontspannen en met name mijn bilspieren zijn daar dan aan toe en aangezien ik tegen de vijftig loop en net als bijna alle journalisten alcoholist ben en de volgende dag om 07.00 opsta om ontbijt te maken voor mijn kinderen loop ik mijn hele vrije woensdag als een zombie door het huis.

Oplossing

Tegenwoordig moet je bij een gesignaleerd probleem meteen de oplossing leveren en daarom het volgende: Begin niet aan commissies. Dat verergert het probleem slechts, maar voer het debat alleen nog via de kolommen van het Dagblad van het Noorden. U zult zien: een win-win situatie. Wij kunnen de standpunten mooi larderen met foto’s en infographics, wij kunnen dat zelfs heel goed en dan is het op de raadsvergadering nog slechts een kwestie van aftikken en zijn we ruim op tijd voor het begin van de Champions League weer thuis.

Hoogachtend en met vriendelijke groet, Herman Sandman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten